Dag 17 naar Erdenee Zuu klooster in Kharkorin

Dag 17. Naar Erdenee Zuu klooster in Kharkorin.
Bij wakker worden brandde kacheltje al lekker, niet eens gemerkt dat "roomservice" al was geweest. Wij  zijn erger dan nomaden, wij verhuizen elke dag naar andere Ger, we leven eigenlijk hele reis uit koffer. Inmiddels beetje ravage en daar ben ik goed in! Na lekker ontbijt naar dat klooster " Bhoeddisten". Dit staat op werelderfgoedlijst van Unesco. Weer heel indrukwekkend. Later komen foto's. Daarna nog even naar museum gegaan, want daar was internet, maar foto's plaatsen lukt niet, dus probeer ik morgen als we terug zijn in hotel. Kharkorin is oude hoofdstad vanMongolia, maar het is niet te geloven, bij ons is gehucht nog beter verzorgd. Kuilen in weg, niet geasfalteerd, rommelig, troep, paardenvlees te koop in achterbak van pick-up auto, je gaat over je nek. En dat zitten wij te eten, maar het wordt goed gekookt. Daarna zijn we verder gegaan naar onze volgende en laatste bestemming Oiggi Nuur Lake , dit ligt echt in the middle of nowhere, sporen van weg nauwelijks nog te zien. Wij hebben gelukkig goed weer, want als het hier nu zou regenen, weet ik niet of we daar konden komen. Maar ons is gezegd dan passen ze reis aan. Maar tot nu toe hebben we geluk. Alles is echt puur natuur. We zijn over berg gegaan en dan is het schitterend uitzicht. Hier hebben we een bijzondere picknick gehad, helemaal niets om ons heen. Uitzicht op meer......Onze koffers moeten altijd als eerste uit auto. Als die naast de auto staan, geeft dat een contrast weer van luxe en eenvoud. Picknick was weer op z'n best. De familie waar we nu aankomen heeft meerdere gers voor als toeristen langs komen en we konden weer in onze laatste ger van deze reis. We slapen vannacht met z'n vieren. Piet is wandelen, verkennen, naar meer, ik ben bij Ger, Sowa is eten aan het maken, heb foto gemaakt, alles op de grond in de Ger. Na die kamelentocht van gisteren heb ik best spierpijn, ik zeg: die kameel hat mich begaaid!! Zegt Piet, maar jij hebt die kameel begaaid. Arm beest. Piet is nog steeds bij het meer en ik geniet van avondzonnetje. Mijn uitzicht is nu grote kudde schapen en geiten en luxe toilet. Heb foto gemaakt, maar op al deze zg toiletten kan ik echt niet, kijk zelf maar, dan nog beter met de billen in de struiken. Wat een onderwerp maar het is echt zo. Sowa vertelde, toen Marco Polo terug kwam van zijn reis en vertelde over Mongolia, maakten ze hem uit voor leugenaar. Toen hadden ze nog geen fotocamera !! 
Het eten is klaar. Kippensoep met vanalles erin, en Mongolian soep, En botten met vlees. Als je deze foto's ziet kun je het niet meer geloven. Wat ik aan Pajgu geef, krijgen wij. Ik heb het maar bij de kippensoep gehouden, want ik wil niet weer aan de ..........Piet heeft wel geprobeerd , hij staat nog recht haha. Nu komen de schapen en paarden naar het meer, prachtig gezicht. Je kunt foto' s blijven maken, maar aan alles komt een eind.  O ja, Piet had bij een winterverblijf voor de beesten een schedel met gewei van een bijzondér bokje gevonden, lijkt op een gems, dat moet natuurlijk mee. Met een groot bijl heeft de man van de Ger het gewei eraf geslagen, nu moet dat mee naar huis. Ben benieuwd of dat lukt. Ook tijdens wandeling van Piet heeft hij een bijzonder moment meegemaakt nl het africhten van een paard. De ruiter zat zelf op een paard met een lange stok met een lus aan en het af te richten paard liep in die lus, wild springend en hij probeerde het paard te temmen en zo liep hij langzaam naar het meer toe en volgens Piet was de beloning dat het paard daar kon drinken. Heel spannend om te zien. Ook hebben we vandaag eerste boom gezien!!!!  We hebben genoten van de laatste sunset in Wildlife Mongolia en toen haalde Sowa zijn gitaar tevoorschijn. Hij speelde zo mooi en zong zo zachtjes en dat met niemand om ons heen, ik kreeg tranen in mijn ogen. Toen kwam Piet met fles Wodka, (daar doe je hun een plezier mee), Lotar kwam ook erbij.  Zingen, lachen, toen kwamen nog mensen uit andere Ger bij ons zitten met klein jongetje, die brachten hun wodka (paardemelk fermented) mee, en die boden ze ons aan in een kom. Deze ronde hebben we toch maar aan ons voorbij laten gaan, want we wilden niks meer riskeren. Het gaat gelukkig weer goed. Lotar haalde nog 5 liter fles bier tevoorschijn, blijkbaar gehaald bij familie (want drinken kunnen die Mongoliërs) en toen begon Lotar ook te zingen uit volle borst. Maar het was zo mooi, daar werd je stil van. Het was een geweldige avond. Lotar en Sowa hadden onze bedjes al opgemaakt, ze hebben zo goed voor ons gezorgd, zodat we zo in bed konden stappen. Natuurlijk met zaklamp, anders waren we misschien in Queens toilet beland. Piet moet maar op de planken slapen, ik heb lekker matrasje van Karlijn, Piet zei nog ik kan beter de extra deken onder me leggen in plaats van over me heen, alles doet me pijn.
Het was onze laatste nacht in een Ger, want morgenvroeg vertrekken we naar Ulan Bator, onze laatste halte in Mongolia.