Sri Lanka dag 9

Vanmorgen met tuktuk naar bejaardenhuis. Patrick, zo hebbenwe de jongen gedoopt die met ons werkt, was al met de bus gegaan. We dachten dat we zouden gaan afwerken, maar hebben toch nog een hele ruimte erbij geverfd. Voor het oog ziet het er best weer fris uit! En de oudjes maar lachen, ze hadden een vrouwtje een rode teen gemaakt met verf en Piet had een ander een gele punt op neus gedaan! Rond 12 uur kwamen weer verschillende vrouwen en een man met Dana. Even uitleg. Weet niet meer of ik dat al gedaan heb! Boeddhisten moeten in hun leven veel geven om later ook een goed leven te krijgen. Daarom brengen mensen om de beurt eten naar arme mensen en huizen zoals dit en wordt dan uitgedeeld. Wij moesten ook mee eten, maar heb toch echt moeten weigeren. Ik zag bananen erbij dus vroeg een banaan. En toen verpakte yoghurt, dus blij dat ik toch wat kon nemen! Ze bedoelen het zo goed maar als je hier de keukens ziet dan begrijp je het.... Jo was ondertussen verschillende dingen proberen te regelen, maar daar was degene niet aanwezig, op andere plaats ook wat, dus kwam ook naar bejaardenhuis. Maar hij voelde zich niet goed. Avond tevoren Rusith, jongetje van hier, buikpijn en koorts, nu Piet diarree en koorts, dus de mannen liggen nu in bed! Ik kom beneden en Yacintha zegt dat de dokter had gezegd dat virus is en veel mensen ziek zijn. Het weer is op dit moment extreem, ook voor hun vanwege de vochtigheid. Hoop dat het gauw over gaat! Ik voel me nu nog goed. Maar nog even de terugweg naar huis van het bejaardenhuis. Jo was al meteen vertrokken, naar bed gestuurd, en wij hebben alles zover af gemaakt. Zeg tegen Patrick ga je mee naar huis, dan kun je tuktuk bestellen. Toen denk ik als hij erbij is kunnen we ook eens met de bus gaan, weer een ervaring. Hij zegt goed. Maar duurde lang voordat bus kwam , maar eindelijk kwam dan onze bus. Hij laat mij en Piet eerst instappen, hoor hem iets tegen man zeggen waar je moet betalen en bus vertrekt en hij stapt niet in. Ik zeg wat krijgen we nou, zitten we hier in die local bus, niet bepaald luxe haha, Niemand spreekt Engels dus hebben we zelf maar opgelet waar we er ongeveer uit moeten. Onderweg stapten heel veel schoolkinderen in , in hun witte unformen, bus propvol, raampjes open, rijden als gekken op deze smalle weg, en maar toeteren. Maar toen we al opstonden kwam man van de bus toch zeggen dat we eruit moesten. Eigenlijk gaat het allemaal vanzelf. Thuis aangekomen heb ik lunch gehad, Piet alleen beetje rijst, en is daarna ook naar bed gegaan met paracetamol. Jo is ook nog steeds in bed! De mannen hebben het goed te pakken. Ik schrijf nu maar want ik denk niet dat er vandaag nog iets te vertellen valt en dat de heren niks meer op hun programma hebben. Ga zometeen maar eens kijken .....tot morgen. Nou tot morgen, komt er net een man binnen in wit gewaad, Yacinthe zegt council member, wat dat ook mag zijn, voor gesprek met Mr. Wouters. Het gaat over blinde mensen. Heel verhaal maar versta er niet veel van met hun accent. Ik naar boven, maar Jo is nog niet op de been, dus heb hem verontschuldigd. Dus onze helden zijn blijkbaar echt ziek! Volgens de mensen hier is het klimaat nu echt extreem in Sri Lanka, dus niet zo fijn. Heb ze allebei maar een flesje water gebracht. We zouden vanavond gaan eten met een bestuurslid, maar dat kan helaas niet doorgaan. Krijg ik nu restaurant aan de lijn via dit bestuurslid dat alles gereed is. Ik zeg we kunnen echt niet komen, nu begrijp ik dat ze eten hier brengen. Begrijp er niks meer van, ik laat het maar gebeuren. Ze willen dat we alles proeven, maar hoe dat nu gaat, we zullen zien.....