Sri Lanka dag 6
6 mei 2018 - Baddegama, Sri Lanka
Goedemorgen, gisteravond geen tijd meer gehad, dus even inhalen.
Zaterdagmorgen zijn we de scootmobiel gaan brengen naar Sanduni, het meisje met verlamde benen. We gingen naar binnen en zeiden dat er een verrassing voor haar was. Toen ze de scootmobiel zag was ze dolgelukkig, ze wist niet wat haar overkwam. De hele familie was zo blij! Nu kunnen er tenminste geen gekke dingen meer mee gebeuren en zijn blij dat hij goed is terecht gekomen. We werden getrakteerd op lekkernijen en altijd bananen, en iets in bladeren gewikkeld, we moeten alles proberen. We maken hier het echte leven mee , midden tussen de mensen. Hier zijn geen toeristen . Terug naar huis en hier had Jo een meeting met het bestuur van de Sri Lankaanse afdeling van de stichting Steun ons Steunen. Hier konden wij bij zijn en was leuk om te zien hoe deze mensen hier in opgaan. Af en toe denk je dat ze ruzie hebben als ze zo hard en snel praten. Weer een ervaring. Daarna zijn we naar het huis van de kok van het restaurant hier gegaan, in de rimboe en in heel armoedig dorpje. Deze huisjes zijn gebouwd na de tsunami door een stichting uit Eindhoven. Zie de foto's, spreken voor zich. Na de lunch had Jo nog een bespreking over blindenvakschool in Hikkaduwa en zijn wij een stukje achterom gaan wandelen. Even van de straat weg ben je in de volle natuur en wat voor een!! Zooooooo. Moooooi........'s avonds waren we uitgenodigd in Galle bij Sri lankaanse vrienden van Jo, hun dochter is in Valkenburg geweest, en hebben weer heerlijk gegeten. Met de tuktuk erheen in het donker was ook hele belevenis, af en toe ogen dicht doen voor de capriolen die ze uithalen, maar ik zat gelukkig hartstikke klem tussen Piet en Jo achter in die tuktuk, dus veilig, haha. Om 23.00 uur waren we weer terug gebracht door een vriend met de bedrijfsauto, in het pikdonker was dat toch wel fijn. Goed geslapen en nu zondag gaan we een huis openen wat door stichting gebouwd is en naar de markt in Hikkaduwa. Lekker aan het strand want het is bloedheet en niet veel zon, dat is deze tijd van het jaar. Tot straks, ga nu ontbijten. Doei en groetjes
Zaterdagmorgen zijn we de scootmobiel gaan brengen naar Sanduni, het meisje met verlamde benen. We gingen naar binnen en zeiden dat er een verrassing voor haar was. Toen ze de scootmobiel zag was ze dolgelukkig, ze wist niet wat haar overkwam. De hele familie was zo blij! Nu kunnen er tenminste geen gekke dingen meer mee gebeuren en zijn blij dat hij goed is terecht gekomen. We werden getrakteerd op lekkernijen en altijd bananen, en iets in bladeren gewikkeld, we moeten alles proberen. We maken hier het echte leven mee , midden tussen de mensen. Hier zijn geen toeristen . Terug naar huis en hier had Jo een meeting met het bestuur van de Sri Lankaanse afdeling van de stichting Steun ons Steunen. Hier konden wij bij zijn en was leuk om te zien hoe deze mensen hier in opgaan. Af en toe denk je dat ze ruzie hebben als ze zo hard en snel praten. Weer een ervaring. Daarna zijn we naar het huis van de kok van het restaurant hier gegaan, in de rimboe en in heel armoedig dorpje. Deze huisjes zijn gebouwd na de tsunami door een stichting uit Eindhoven. Zie de foto's, spreken voor zich. Na de lunch had Jo nog een bespreking over blindenvakschool in Hikkaduwa en zijn wij een stukje achterom gaan wandelen. Even van de straat weg ben je in de volle natuur en wat voor een!! Zooooooo. Moooooi........'s avonds waren we uitgenodigd in Galle bij Sri lankaanse vrienden van Jo, hun dochter is in Valkenburg geweest, en hebben weer heerlijk gegeten. Met de tuktuk erheen in het donker was ook hele belevenis, af en toe ogen dicht doen voor de capriolen die ze uithalen, maar ik zat gelukkig hartstikke klem tussen Piet en Jo achter in die tuktuk, dus veilig, haha. Om 23.00 uur waren we weer terug gebracht door een vriend met de bedrijfsauto, in het pikdonker was dat toch wel fijn. Goed geslapen en nu zondag gaan we een huis openen wat door stichting gebouwd is en naar de markt in Hikkaduwa. Lekker aan het strand want het is bloedheet en niet veel zon, dat is deze tijd van het jaar. Tot straks, ga nu ontbijten. Doei en groetjes
Dank je wel voor je indrukwekkende verhalen en foto's.
Wij kunnen jullie reis zo ook meebeleven.
Heel veel groetjes van José en Huub
Hallo Els en Piet.
Wat een mooie verhalen foto.s het zijn mooie mensen.jullie zullen het nieuws wel gehoord hebben weer werk aan de winkel met de pups gaat alles goed eentje gaat naar de buur vrouw van Jose en Huub Terlindeweg heel veel groeten Jo Rina.